„Wiosną 1907 roku Karpiński udał się do wymarzonego Paryża. Zamieszkał w małym hoteliku w Quartier Latin i rozpoczął najważniejszy etap własnej drogi twórczej. Wobec artystycznego, odkrywczego klimatu stolicy Francji, konserwatywne środowisko Krakowa czy Wiednia zdawało mu się „pruderyjnym i zakłamanym” (Alfons Karpiński, „Wspomnienia”, maszynopis, Kraków 1950). W oczach zachwyconego adepta sztuki „… ówczesny Paryż był szalenie malowniczy i wobec różnorodności wrażeń bardzo artystycznie podniecający. Zabytki, wspaniałe galerie sztuki, typy nędzy ludzkiej koczującej pod mostami, typy artystów, modelek, studentów, robotników różnej narodowości i ras. Ulica z piętrowymi omnibusami z zaprzęgiem trzech siwych koni. Restauracyjki, kawiarnie i knajpy z klientelą bezpośrednią i swobodną w zachowaniu.” (Wsp, s. 14–15). W Paryżu Karpiński przebywał do 1912 roku, z przerwami zimowymi, ponieważ węgiel, którymi ogrzewano mieszkania był bardzo drogi.”




* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.