Malarz i grafik, czołowy przedstawiciel Młodej Polski. Od roku 1875 uczęszczał z przerwami na zajęcia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, a w wieku 20 lat podjął naukę w akademii wiedeńskiej pod kierunkiem Christiana Griepenkerla. W tym samym czasie rozpoczął studia artystyczne na uczelni krakowskiej u Floriana Cynka, Leopolda Löfflera i Władysława Łuszczkiewicza oraz filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ich zakończeniu, w 1886 roku wyjechał na naukę do Monachium, gdzie kontynuował edukację do roku 1989 u Aleksandra (Sandro) Wagnera. Prawdopodobnie tam spotkał Aleksandra Gierymskiego, pod którego artystycznym wpływem pozostał do końca życia. Razem udali się w podróż do Tyrolu i północnej Italii. Przez kilka miesięcy studiował także w Académie Colarossi w Paryżu. Lata 1889 -1895 to ponownie studia w Krakowie, w katedrze kompozycji pod kierunkiem Jana Matejki. W tym czasie artysta podjął studia plenerowe; odkrył wówczas wieś podkrakowską Bronowice Małe. Poznał tam przyszłą żonę, chłopkę Annę Mikołajczykównę, z którą wziął ślub w roku 1890. Od tego czasu tematyką jego dzieł stały się niemal wyłącznie motywy bronowickie. Z niezwykła zręcznością komponował wielofiguralne sceny, którym nadawał swoistą dramaturgię. Malował syntetyczną plamą barwną modulowaną miękko i rozlewnie. Tworzył śmiałe kadry kompozycyjne, zdominowane nasyconą czerwienią i bielą. Jego twórczość i nieugięta postawa życiowa zrewolucjonizowały krakowskie środowisko artystyczne przełomu wieków.