Brat Antoniego, literata i malarza, a także kuzyn Stanisława Wyspiańskiego, pochodził z rodziny o artystycznych tradycjach. W latach 1905–11 studiował malarstwo w krakowskim ASP u J. Mehoffera. W czasie studiów był nagradzany za akty i portrety. Już w czasie studiów zdobywał liczne nagrody i wyróżnienia za swoje prace. W 1931 roku w Pałacu Sztuki w Krakowie odbyła się jego indywidualna wystawa. Tworzył sceny rodzajowe, a także cykle portretów ludzi sztuki swoich czasów, odznaczające się syntetycznym ujęciem. Wydobywał najbardziej charakterystyczne cechy portretowanej osoby posługując się syntetycznie ujętym rysunkiem węglem i kredką. Zajmował się, także litografią