R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec prosty, krzyżowy, z kabłąkiem i wąsami. Tylne ramię zwinięte w łezkę ku głowni. Przednie, dwukrotnie załamane pod kątem prostym, rozszerzające się w górnej partii, tworzy kabłąk, z kanelowanymi brzegami. Wąsy smukłe, oparte na rysunku elipsy. Trzon drewniany, ukośnie żłobiony, oklejony czarną skórą, opleciony podwójnym i skręconym drucikiem mosiężnym. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o znacznej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w jedną, szeroką bruzdę przygrzbietową, wypełniającą niemal całą powierzchnię płazów. Pióro obosieczne, krótkie, sztych w linii grzbietu. P o c h w a stalowa, polerowana, z płaskim grzbietem, bez ryfek okalających. Dwa ruchome koluszka, szeroko rozstawione, mocowane na grzbiecie bączkami. Szyjka pochwy z wysokim żłobionym kołnierzem i gniazdami na wąsy jelca. Pochwa lutowana mosiądzem na brzuścu, zakończona asymetryczna ostrogą.