R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z prostokątnymi, sfazowanymi wąsami. Tylne ramię jelca zwinięte ku głowni w płaską wolutę, przednie, załamane pod kątem prostym, tworzy kabłąk, łukiem dochodzący do głowicy i połączony z trzpieniem głowni. Kabłąk w środkowej partii łukowato rozszerzony. Trzon drewniany z dwunastoma poprzecznymi karbami, oklejony czarną skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem miedzianym. Długi, sięgający jelca kapturek dołem mocowany na sztyft do tylnego ramienia. Górą kapturek z płaskim denkiem i romboidalną podkładką, zanitowany trzpieniem głowni. Między jelcami a nasadą skórzana podkładka. G ł o w n i a stalowa, polerowana, z młotkiem pióra, o znacznej krzywiźnie, obustronnie szlifowana w jedną, szeroką bruzdę wypełniającą niemal całą powierzchnię płazów. Szlif bruzdy przy nasadzie prostokątny, sięgający połowy długiego, obosiecznego pióra. Sztych w linii grzbietu. Na zastawie i przy nasadzie obustronna, trawiona dekoracja, typowa dla głowni szabel husarskich przełomu XVIII i XIX wieku. Na dekorację składają się panoplia, bukiety kwiatów i gałązki z kwiatami i liśćmi oraz, u nasady, kartusze z kratką regencyjną w otoczeniu motywów rokokowych. Na grzbiecie, pod nasadą, trawiona gałązka z liśćmi i kwiatem. P o c h w a stalowa, z dwoma ogniwkami po stronie grzbietowej. W ogniwkach ruchome koluszka. Szyjka z wycięciami na wąsy jelca mocowana na wcisk do płaszcza pochwy, zakończona asymetryczną ostrogą.