R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec koszowy, wykrojony z płata blachy w pięć geometrycznych prześwitów. W części grzbietowej zakończona łezką skierowaną ku głowni. Kabłąk kosza połączony w trzpieniem. Wewnątrz kosza skórzana pętla dla palca wskazującego, tzw. uchwyt pistoletowy. Trzon rękojeści drewniany, poprzecznie karbowany, owinięty imitacją skóry jaszczura i opleciony dwoma podwójnie skręconymi drutami mosiężnymi. Długi kapturek z policzkami, dołem mocowany wraz z trzonem – pierścieniem u jelca, górą zanitowany trzpieniem głowni. W policzkach kapturka nit poprzeczny, mocujący trzon rękojeści. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w jedną bruzdę przygrzbietową, sięgającą długiego obosiecznego pióra z ością. Sztych symetryczny. Na zewnętrznym progu, pod nasadą, bite litery L. G. Na grzbiecie
zwieńczona koroną litera gotycka. P o c h w a stalowa, lakierowana, z jedną ryfką z ruchomym
koluszkiem. Szyjka z kołnierzem mocowana w płaszczu pochwy śrubą na wewnętrznym boku.
Poniżej śruby powtórzone bicie liter: L. G. Pochwa zakończona ostrogą. Przy szabli temblak oficerski.