według Gerrita van Honthorsta (1592 Utrecht – 1656 tamże)
olej, płótno dublowane, 123,5 × 100,5 cm
sygn. p. g.: GvH.
Obraz w latach 1939–1947 znajdował się w depozycie Muzeum Narodowego w Warszawie
Gerrit (Gerard) van Honthorst (1592 Utrecht – 1656 tamże)
Holenderski malarz epoki baroku, uczeń Abrahama Bloemaerta. W 1616 r. wyjechał do Włoch, gdzie studiował płótna Caravaggia. Po powrocie do Utrechtu w 1620 r., założył szkołę malarską i wraz z Hendrickiem ter Brugghen był zaliczany do grupy artystów, tzw. caravaggionistów utrechtckich. W swoich pracach z upodobaniem stosował efekty światłocieniowe, chętnie malował nokturny, co dało genezę jego przydomkowi: Gherardo della Notte. W jego twórczości znaleźć można przykłady malarstwa religijnego, mitologicznego i portretu. W latach 1637–1652 pełnił funkcję nadwornego artysty książąt Orańskich w Hadze.