Jerzy Stajuda (1936 Falenica - 1992 Warszawa)

Perspektywa, 1990

olej, płótno, 97 × 146 cm,
sygn. na odwrocie: Jerzy Stajuda 90 oraz opisany na blejtramie: PERSPEKTYWA

Po roku 1970 [Stajuda] rezygnuje stopniowo z barokowego bogactwa skłębionych form. Wprowadza klarowne podziały, upraszcza kompozycję, posługuje się dużymi monochromatycznymi płaszczyznami. Nowym elementem staje się świetlistość koloru, przywodząca na myśl nokturny Whistlera oraz pejzaże akwarelistów angielskich.
Aleksander Wojciechowski, Młode malarstwo polskie 1944–1974, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk, 1975, s. 103

* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.

Jerzy Stajuda

Malarz, rysownik, krytyk i pedagog. Studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, dyplom obronił w 1959 r. u prof. Bohdana Lacherta. W początkowym okresie swojej twórczości był pod wpływem swego mistrza i przyjaciela Artura Nachta-Samborskiego, szukał też inspiracji w twórczości Paula Klee. Z czasem wypracował własną i nie poddającą się modom stylistykę. Prace artysty przedstawiały świat struktur, imaginacyjnych pejzaży, wizji archaicznego świata przyrody. Artysta pozostawił bogatą spuściznę rysunkową, często o charakterze osobistego notatnika. Drugą pasją artysty była krytyka artystyczna. W latach 1957–1968 publikował artykuły we „Współczesności”, „Przeglądzie Artystycznym”, „Przeglądzie Kulturalnym”, „Więzi”, „Ty i ja”. Aktywność krytyczna artysty została mocno ograniczona po 1968 r. Często wystawiał za granicą, gdzie przez długi czas jego twórczość była bardziej znana niż w kraju. W 1993 r miała miejsce retrospektywna wystawa w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.

Czytaj więcej