dąb, 182 x 57 x 35 cm
Wystawiana:
Adama Smolana [wystawa indywidualna], Galera Arsenał, Poznań, 1971 r.
Pochodzenie:
Kolekcja rodziny artysty
Możliwości działania w drzewie i granicie, których przekroczyć nie można, przypominają napięcie łuku lub struny, trzeba wyczuć kiedy i gdzie kończy się wytrzymałość materiału. Poznanie praw materiału jest dla rzeźbiarza podstawą twórczości. Bezwzględne podporządkowywanie materiału swoim koncepcjom jest dowodem niezrozumienia praw rządzących naturą. Dla mnie kształt drzewa łączyć ma się zawsze z kształtem człowieka. Natura w każdym swym przejawie jest logiczna i sensowna, pozostawia jednak zawsze miejsce na interpretację jeśli mieści się ona w logice budowy i charakterze materiału. Adam Smolana
Adam Smolana Polski rzeźbiarz, współzałożyciel Związku Artystów Rzeźbiarzy oraz Towarzystwa Przyjaciół Sopotu, członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Sztuk Plastycznych AIAP. Absolwent Państwowego Instytutu Sztuk Plastycznych we Lwowie - studiował w pracowni Mariana Wnuka i Józefa Strarzyńskiego. Dyplom obronił w 1951 roku w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Franciszka Strynkiewicza. Pracuje na uczelniach artystycznych – karierę dydaktyczną rozpoczął w Szkole Przemysłu Artystycznego we Lwowie, następnie na stałe związał się z Państwową Wyższą Szkołą Sztuk Plastycznych w Gdańsku – w 1981 roku został mianowany dziekanem. Wykazał się ogromną pomocą przy odbudowie i rekonstrukcjach rzeźb Starego Miasta w Gdańsku. Przez krótki czas w latach 60. XX wieku pracował jako profesor Wydziału Sztuk Pięknych na Uniwersytecie w Damaszku. Inspiracji poszukiwał w sztuce antycznej. Uprawiał również rysunek techniką tuszu lawowanego. Prace Adama Smolany można podziwiać w czołowych muzeach w Polsce oraz za granicą, m.in. w Indiach, Syrii, Egipcie, Nowej Zelandii, USA, Rosji. Artysta wielokrotnie odznaczany.
Czytaj więcej
powrót
O nas
