Adam Marczyński Studiował na krakowskiej ASP, którą ukończył w 1936 r. W latach 1945?1979 wykładał w macierzystej uczelni. Należał Grupy Krakowskiej i brał udział w jej reaktywowaniu w 1957 r. Był przedstawicielem krakowskiej awangardy. Jego malarstwo przedwojenne czerpało z ekspresjonizmu, kubizmu i koloryzmu. Po wojnie jego twórczość ewoluowała, przechodząc wiele faz. Po okresie abstrakcji lirycznej przeszedł do tworzenia ?Konkretów?, obrazów zbudowanych ze zniszczonych materiałów. Z początkiem lat sześćdziesiątych pojawiły się w tych obrazach elementy geometryczne, tworząc superpozycje dwu form ? starej, ekspresyjnej i nowej, geometrycznej. W czasem forma geometryczna została wzbogacona elementami ruchomymi. Z końcem lat sześćdziesiątych tworzył obrazy zbudowane z ruchomych kasetonów, w których istotną rolę odgrywał widoczny kolor pochodzący z odbicia światła. Jego ostatnimi dziełami były ascetyczne w formie białe reliefy, manifestujące wyłącznie dwuwymiarowe podziały geometryczne.